Dag 6, 7, 8 en 9

Dag 6: Aruba, heel gezellig met Vincent en Jet: zon, zee, strand, eiland verkennen, bar en heerlijk eten,hyperventilerenin het vliegtuig, heel eng!

Dag 7: Aruba, heel gezellig met Vincent en Jet: zon, zee strand, eiland verkennen, sushi eten, bar en weer terugvliegen naar Curacao

Dag 8: zon, zee, zwembad, lekker eten

Dag 9: bewolking, zwembad, inpakken en naar huis vliegen

Het was heeeeeerlijk maar geen Curacao meer voor ons.. Teveel Nederlanders, te warm, te klef, geen reet te doen op Piscaderabaai (bijna verplicht auto huren), rommelig eiland maar het was heerlijk relaxen. Drie boeken uitgelezen, 2 Quests, lekker geInternet,gesnorkeld, uitgeslapen en hoop lol gehad. Volgende keer misschien Aruba.

Dag 2, 3, 4, 5

Dag 2: zon, zee, strand, lekker eten

Dag 3: Willemstad, zon, zee strand, lekker eten

Dag 4: Aloe vera plantage, struisvogelfarm, zon, zwembad, lekker eten

Dag 5: 5 jaar getrouwd, zon, zee, strand, zwembad, shoppen, fantastisch eten

Nou, weer lekker op de hoogte he?! Hahaha...... toedels!

Wachtwoord

Reismee had ineens een wachtwoord toegekend aan onze site die wij ook niet wisten. Nu wel weggehaald dus als het goed is moeten jullie er nu ook weer bij kunnen.

Groetjes,

Monique

De kreeft en de schorpioen..

Hee... zei de krab tegen de schorpioen, het is toch nog geen carnaval?! Waarom heb jij je verkleed als kreeft? Niks verkleden zei de schorpioen, dat is van het zonnetje van vandaag. Ingesmeerd, uitgekeken maar toch lichtelijk aangebrand in het Curaçaose zonnetje!... Ja ja mensen, dat is het verhaal van vandaag. Twee aangebakken witte luitjes die o zo genoten hebben van het strand, zon en zee.

De vakantie begon echter zo:

Waaat????? 22,7 kilo... Hoe kan dat dan? Ik heb zoooo weinig kleding bij me, een lichtgewicht koffer en dan boven de 20 kilo uitkomen? Als ik 5 weken naar Australië ga kom ik nog niet aan de 18 kilo! Okay okay, we mogen dit keer 45 kilo meenemen en okay okay, dan nog maar een paar extra schoenen, dan nog maar een extra Linda en een paar Quests, kan ons het schelen.... Maar dan nog, 22,7kg, vind ik niet cool! Naast een paar meurende blote gympvoeten achter ons is de vlucht uitstekend verlopen. Een klein beetje houten kont, lichte rugpijn maar wat wil je, 10 uur stilzitten, en het was voorbij. We hebben dit keer de Premium Comfortclass geboekt en dat geeft alles wat Arke zei; meer beenruimte! Ook nog wat extra's geboekt waardoor we eigenlijk een soort businessclass hebben. Lekker eten, genoeg te drinken, champagne bij binnenkomst (ook jus en water ja, niet alleen maar decadent), het was dus allemaal uitstekend. Ook inchecken op Schiphol ging snel, lang parkeren ook geen probleem alleen op Curaçao moesten we 3 kwartier wachten voordat alle mensen er waren die met het busje mee moesten. Gelukkig als 2e eruit dus we waren lekker op tijd in het hotel. Even wennen aan de temperatuur, 30 graden maar 80% luchtvochtigheid en ons was 'beloofd' dat het niet vochtig zou zijn, nou ja, even omschakelen dus. Even het hotelterrein verkennen en dan richting restaurant. Helaas vandaag barbecueavond dus buffet en daar hebben we niet zo'n zin in. We lopen dus maar even naar de overkant, Marriothotel zit daar en daar zit een Italiaantje. Drie kwartier wachten verder komen er 2 lekkere borden eten op tafel, een pizza voor Moos en een entrecote voor Paul, we vallen onder het eten bijna in slaap dus dat wordt ff dooreten. Weer aangekomen op de kamer is het tegen 9-en en vallen onze luikjes bijna dicht. We gaan lekker slapen!

Eerbetoon

Afgelopen vrijdagavond overleed mijn tante Mia. Zij was mijn tante maar tegelijk onze grootste vakantiefan. Na een grote operatie heeft zij last gekregen van complicaties en is helaas overleden aan een hartstilstand. Als ons 1e reisverslagje was geplaatst, was zij er als de kippen bij om te vertellen dat ze ons weer ging volgen:
“hallo monique en paul, wat een verassing Mexico weer een andere kant van
de wereld ik ben net gaan kijken dus bij het begin 27/11 ik ga het weer allemaal volgen veel liefs mia”

Tussendoor mailtjes en tijdens de laatste vakantie kocht zij zelfs nog fotoruimte voor ons omdat ze vond dat je je zo nog beter in onze verhalen kon inleven. Hoe meer foto’s hoe beter.. En na ons laatste verslag stuurde ze dan weer een mailtje om te laten weten hoe zeer ze genoten had:
“bedankt voor de mooie verhalen de informatie die wij voorgeschoteld kreeg weer teveel voor woorden en onnoemelijk veel hebben jullie weer mee gemaakt maar jullie hebben gelijk geniet er maar lekker van heb je al weer nieuwe plannen voor de komende vakantie ben er wel nieuwsgierig naar maar misschien kom je het zelf persoonlijk wel vertellen veel lieve groetjes mia”

Nu zullen wij nooit meer berichtjes van haar ontvangen, mailtjes zonder punten en komma’s, zonder hoofdletters en lekker alles aan elkaar geschreven, we moesten de langere mailtjes altijd 2 keer lezen om te snappen wat er stond en we moesten er altijd weer om lachen. De 1e keer dat we nu weer op vakantie zullen we de mailtjes missen en heel hard aan haar terugdenken. Een vrolijke, krachtige, energieke, inspirerende, geïnteresseerde en liefdevolle vrouw is niet meer. Ik kan alleen maar zeggen: “Bon voyage Mia”…….

Wisten jullie dat...

Wisten jullie dat..........

*Monique verslingerd is geraakt aan de frijoles, een bruine bonenprut die je bv. ´s ochtends! op je brood smeert, eitje erbij, heerlijk

*Mexicanen erg sociale mensen zijn

* zij ook namen hebben voor bepaalde dagen waar dan acties op uitgevoerd worden;

* Viernes social (sociale vrijdag) een dag waarop korter gewerkt wordt en dan de kroeg ingedoken wordt voor de vrijdagborrel

* Sabado sexual, doordeweeks geen tijd voor seks en het onderhouden van je relatie, dat doe je dus 'verplicht' op zaterdag

* Domingo familiar, de zondag breng je door met je familie. De parken zitten vol gezinnen, er worden dingen bezocht, hele dag in het teken van familie

* wij de sprinkhanen toch best lekker vonden

* wij voor het eerst een koffer hebben gekocht voor de souvenirs. Mensen nu misschien denken dat wij koopziek zijn maar dit echt niet zo is!!

* Mexicaanse kunst en spulletjes zo kleurrijk zijn en dat precies bij onze smaak past

* wij natuurlijk niet alles zelf houden

* je van het Mexicaanse eten enorme dr.llen draait... Niet normaal, het leken wel buitenaardse wezens!

* mole negro ervoor zorgt dat je poep echt pikzwart wordt, het lijkt alsof je de avond ervoor steenkool gegeten hebt

* bovenstaande 2 regels misschien net iets teveel informatie is...

* ik toch geen pepernoten meegenomen heb, dat was lachen geweest, zie het verhaal van de kruidnootjes, hadden we nog meer kunnen paaien...

* je enorm moet piesen van Aqua Jamaica (limonade van hibiscus), 4x je bed uit 's nachts is een eitje nadat je dit gedronken hebt

* ik op de 2e dag in Mexico een enorme smak gemaakt heb. Helaas zag ik 1 van de miljoenen op- en afstapjes (en drempels en putten en onregelmatigheden) over het hoofd, zwikte zwaar door m'n enkel en kwam met een klap neer op m'n knieën. Blauwe plek en schaafwond aan over gehouden en pijn in m'n handen. Gelukkig is wel alles goed gekomen

* Bea ook een enorme smak maakte. Zij al lopend en kijkende naar de Coca Cola-boom in Acapulco ten val kwam en nu een blauw oog heeft, een snee in haar wenkbrauw en een blauw jukbeen.... Het leven als toerist valt letterlijk niet mee

* de plátanos met crema (gebakken banaan met een soort crème fraiche) in Nederland niet zo lekker zijn als in Mexico, dat wordt weer zwaar afkicken.....

* Paul de lachers op zijn hand kreeg met een verjaardagshoedje... Niet uit te leggen maar het was wel grappig

* net als slappe lach verhaal van Jan en mij, te flauw om te vertellen maar wat een lol

* wij alle peso's opgemaakt hebben die we hadden, ook wel fijn want wat moet je ermee?

* we toch nog lekker konden upgraden naar businessclass. Dat was dus een relaxte reis Amsterdam-Washington. We zelfs een uurtje of 2 geslapen hebben en een uurtje gedommeld, dit voor ons doen best goed is

* er nog zoveel meer te vertellen is maar ik ook wel even blij ben met een schrijfpauze, de rest horen jullie nog wel eens live

* deze reis nog inspirerender was dan we dachten, er borrelt van alles (behalve onze buikjes

* ik jullie nogmaals wil bedanken voor het enthousiasme n.a.v. onze blogs

wij jullie een geweldig, reislustig maar vooral gezond 2011 willen wensen, maak er een mooi jaar van!

XXX

The End

Goedemorgen, welkom op onze laatste blog. Het is zover, we komen weer terug naar Nederland. Om 6.00 uur ging de wekker, vreselijk geslapen allebei. Paul heeft vaak last als we op hoogte zitten. Hij slaapt dan onrustig en wordt een beetje snakkend naar adem wakker. Ik heb vaker een beetje hoofdpijn. Nou ja, dan maar slapen in het vliegtuig. We checken onze bagage nog een keertje goed, schatten het gewicht van onze koffers in en gaan dan naar de lobby, Voor de laatste keer worden onze koffers opgehaald, voor de laatste keer in de bus en voor de laatste keer JL en Ellen. Zij brengt ons naar de incheckbalie en dan zijn we nog maar met z'n 3-tjes, raar idee. Twee weken geleden stonden we hier ook, 9 vreemde mensen (op de club van 4 na), afwachten wat deze vakantie gaat brengen maar wat is het leuk geweest!

Bij de balie aangekomen zitten we allebei goed onder de toegestane 23 kilo, de handbagage niet meegerekend natuurlijk want dat zou waarschijnlijk bijbetalen worden. We nemen afscheid van Ellen, nuttigen een ontbijtje en dan is het wachten totdat we mogen boarden. Gelukkig weer Economy plus op beide vluchten en totaal 2 uurtjes korter vliegen dan op de heenreis en wie weet nog een ritje businessclass, we zullen zien.

Ik ga afsluiten, het wachten in Washington zal niet zo interessant meer zijn en als dat wel zo is dan laat ik dat uiteraard nog weten.

Het was een geweldige reis! Fantastisch land, eten en drinken super, mensen heel aardig, GEEN MOMENT ONVEILIG GEVOELD (ik zet er maar even groot want het is en was de angst van velen!. Op 1 dag na hebben we echt geweldig weer gehad, supergezellige groep, de hotels waren goed (op 1 na, Fontán in Mexicao/stad was gewoon minder), de organisatie van het geheel was geweldig, de begeleiding super en het afwisselende karakter van de reis kon niet beter. Ik kan het iedereen aanraden!!! Iedereen bedankt weer voor het lezen en jullie reacties, daar doen we het voor!

Besos y hasta lluego XXX

Paul en Monique

xxx

Hieperdepiep hoera

En ja hoor, daar is ie dan, onze een na laatste dag in Mexico. En wat een bijzonder dag, Anke is jarig, hoera hoera! Gisteren hebben Paul en ik ballonnen en slingers meegenomen uit de supermarkt en met JL afgesproken dat we de bus mogen versieren. maar eerst gaan we naar de supermarkt om een taart te kopen want dat is nog een verrassing. Met de receptie van ons hotel kunnen regelen dat ie daar in de koelkast mag staan dus vamos.

Ook moeten we lunchspullen meenemen voor onderweg dus op naar de super. Echt een geweldige supermarkt ook, de Soriana, heel groot en wat een spullen! We nemen nog wat spulletjes mee voor thuis oa. een kaarsje van met afbeelding van Guadelupe en een rozengeur. We hebben verder al mole negro, tabasco, poedertjes voor aqua fresca, mix voor hele hete saus, tequilla en mezcal... Wie heeft er zin in een Mexicaans etentje?

We zoeken een hele mooie chocoladetaart uit (Anke is dol op chocolade) en laten 'm maar gelijk snijden in de super, lekker makkelijk. Ellen zorgt ervoor dat iedereen straks in de bar zit van hotel Malibu en dan komen wij aan met de taart. Nog wat kaarsjes erbij gekocht, 1 voor Anke, 1 voor Paul want hij is volgende week jarig. O ja, tijdens het etentje gisteravond heeft Anke alvast haar verjaardagscadeautje gekregen van M&I, Bea, en ons, een heel leuk armbandje, heeft Meia voor gezorgd. We droppen de taart af in het hotel en gaan even een lekker zwemmetje doen in het zwembad, het is pas 8.30 uur en om 10.00 uur hoeven we ons pas te melden bij de bus. Even lekker in het water dobberen, beetje zonnen en dan voor de allerlaatste keer onze koffer inpakken. Spullen voor vanavond en vrijdag bovenop en alle spullen die niet in de handbagage mogen de koffer ingooien, het zal niet de 1e keer zijn dat er toch iets ongeoorloofds inzit. We hebben onze vliegtuigkleding nog even laten wassen. Ik had maar 1 lange broek mee (die had ik aan) en Paul z'n tequila was een beetje gaan lekken in zijn koffer en was op zijn trui en spijkerbroek terechtgekomen. Nu hebben we weer frisse kleren en ruiken we niet als 2 muffe toeristen.

Om even voor tienen staan we voor de bus en kan het versieren beginnen. Gelukkig heb ik sporttape bij me dus de slingers kunnen vastgezet worden. Nu nog even een pakje ballonnen opblazen en de partyhoedjes voorbereiden en dan kunnen we taart gaan eten. Het is wel bloedheet in de bus, het is al ruim over de 25 graden en de airco staat nog niet aan, niet te harden daarbinnen. Maar, het resultaat mag er zijn, als dit geen verrassing meer is....

Nu nog even de koffers op de gang zetten, uitchecken, handbagage in de bus droppen en de taart ophalen. Zodra iedereen in de bar zitten lopen wij met de taart en brandende kaarsjes al zingend de bar in. Anke en Paul vinden het geweldig, zo is Anke toch nog een beetje jarig en heeft Paul een voorproefje gekregen. Hopelijk wordt hij ook nog in het zonnetje gezet...

Na een half uurtje koffie met taart is het echt tijd om te gaan, we nemen afscheid van Meia en Ineke en gaan voor de laatste keer de bus in, hoewel, morgenochtend nog een keertje... Geen toeristische stops dit keer, geen microfoon met Ellen d'r stem, nee, het is afgelopen deze rondreis. Natuurlijk wel lol in de bus, vooral onderbroekenlol maar het is wel gezellig. Anke vond het helemaal top, de versierde bus, ze is echt jarig vandaag!

Rond 17.00 uur komen we aan in Mexico-stad, het is best snel gegaan. Dit keer moeten we wel alles uit de bus halen. JL z'n vrouw en kinderen zijn naar het hotel gekomen, leuk voor hem, hij zal ze best gemist hebben. We worden ingecheckt, trekken onze lange broek en trui aan (het is onder de 20 graden) en gaan de stad in. De 1e dag dat we hier waren, waren we te moe maar we willen nu graag de winkelstraat en verlichte Zócalo zien. Onderweg nog even bij de aangeraden Italiaan eten en dan nog even borrelen met de overblijvers. Zij worden morgen al om 6.00 uur opgehaald dus dat is wel erg vroeg om ze nog uit te zwaaien dus dat doen we vanavond. De Zócalo is geweldig! In 2 weken tijd hebben ze hier alles omgetoverd naar een weergaloze Kerstsfeer. Er is een schaatsbaan met tribunes, een hal waar je sneeuw kan kopen om daar een workshopje me te doen. Enorme led-verlichte figuren op de gebouwen, een Kerstmarkt, echt helemaal leuk!

Wat opvalt hier zijn 2 dingen: 1) bij een 'elektronicazaak' werd een concert vertoond van Andre Rieu, er stond een rijtje mensen met open mond naar te kijken, helemaal leuk! 2) er zijn hier echt E (met een hoofdletter)norm veel juwelierszaken. Natuurlijk worden er nog een behoorlijk aantal bekeken maar het is veel goud en daar hou ik niet van (ja, witgoud zei zij decadent).... Dus lopen we langzaam richting de Italiaan waar we lekker hebben gegeten en een lekker wijntje drinken. Net iets voor negenen komen we aan in het hotel en daar zitten ze al gezellig te borrelen, we sluiten aan en na een uurtje houden we het voor gezien, we gaan afscheid nemen... Nog 1 nachtje slapen en we vliegen terug naar Nederland....