oooooo......

... loop zo achter, julie hebben nog een paar verhaaltjes tegoed. Heb eerst alle resterende foto's erop gezet zodat jullie enig idee hebben wat we nog hebben gezien. Probeer in het vliegtuig bij te werken en vanavond te publiceren. Bedankt voor het lezen, tot de volgende keer?!

King Kauw

Dag 12 staat in het teken van: KOKEN!!!! We krijgen vandaag een halve dag kookles, altijd leuk weten we uit ervaring, we hebben eerder kookles gehad op Bali. Wat we nog niet weten is of we dat met z’n 2-tjes gaan doen of toch met een groep. Maar dat merken we snel genoeg.

We worden om 9.00 uur opgepikt en er zitten al heel wat mensen in de auto, 6 in totaal, met verschillende nationaliteiten. 2 Chinese meisjes (Poh en Karen), een stel uit Hawaii (Talia en Alex) en een stel uit Biaritz (Julie-Anne en Adrian). Later zullen nog 2 meiden uit België aansluiten (Nathalie en Heidi).

Onze lerares van vandaag is Juwie. We gaan naar een andere locatie blijkbaar dan gepland maar dat maakt ons niet uit. Wij hopen op of een airco of een openlucht keuken, het is weer bloedheet! Gelukkig voor ons is het een openlucht keuken en hangen er ook ventilatoren. Bij aankomst krijgen we een papiertje voor onze neus geschoven en we moeten dus aankruisen wat we willen maken. Paul en ik kiezen ieder wat anders, dat is leuker dan allebei hetzelfde maken.

Ik zal onze gerechten even opschrijven:
Pad Thai (gewokte noodles met groenten en tofu)
Stir fried cashew nut with chicken ( gewokte kip met cashewnoten)
Hot&sour prawn soup (zoet/zure garnalensoep)
Chicken in coconut milk soup (kippensoep met kokosmelk)
Green&red curry paste (groene en rode curry pasta)
Red curry with chicken (rode curry met kip)
Green curry with chicken (groene curry met kip)
(groenteloempiaatjes)
(bananenloempia’s), heerlijk met dipsaus van gecondenseerde melk

Ik zal niet de hele dag uitschrijven maar neem van mij aan dat het hartstikke leuk was! Veel lol gehad en gewoon lekker gekookt. Simpel, snel en smaakvol! De foto’s zeggen hoop ik weer genoeg. King Kauw (eet smakelijk)…

Rustig aan vandaag..... (Dag 11)

Niets, helemaal niets!!! Wat gaan we doen; H E L E M A A L N I E T S!!!!

Niks nada nakkes aan excursies, we gaan het een dagje rustig aan doen. We hebben gisteravond al besloten dat we niet in het hotel gaan ontbijten dus kunnen we sowieso uitslapen en dat doen we dan ook lekker. We hebben in ons Thailandboekje een café zien staat wat westerse ontbijtjes maakt, lijkt ons heerlijk na al dat ge-ei. Omelet, kluts, spiegel, omelet, kluts, spiegel, we worden het een beetje zat. Kunnen we dan niets anders eten, wel hoor, gekookt ei! En Thais eten maar daar hebben we tot nog toe geen zin in gehad ’s ochtends vroeg.

We pakken dus en tu tuk naar het adres van het café maar hee, die straat bestaat helemaal niets volgens de tu tuk meneer. In de aangrenzende straat vragen we het ook eens bij een info-center maar nee hoor, daar hebben ze ook nog nooit van deze straat gehoord. Een foutje in het boek dus! We vinden al snel genoeg een ander tentje en daar verkopen ze gelukkig ham/kaas sandwiches. Alleen besmeren ze die hier met heel veel mosterd-honing saus. Lekker hoor, maar niet als je alleen maar ham en kaas wilt. Nou goed, ontbijtje erin en we besluiten naar de Warorot markt te lopen. We lopen in een hele leuke winkelstraat, verder weg van ons hotel maar ontzettend leuk, een aanrader. Veel zilverwinkeltjes, zijde, kleding, van alles. Deze kant van Chiang Mai kennen we nog helemaal niet, het is de Oude Stad. We komen ook langs een tourkantoortje waar we een privé-chauffeur huren voor as. zondag. Wij willen graag naar Bo Sang, het parasoldorp (later meer…), onze laatste excursie op het vasteland, wie weet wat we op Koh Samui nog gaan doen. Ook komen we ineens een heel leuk tempelcomplexje tegen, zo gek hebben we ze nog niet gezien. We genieten van de levende beestjes die er rond lopen en vliegen maar ook van alle beeldjes die her en der verspreid staan. En wat het vandaag weer voor feestdag is weten we niet maar er komen enorm veel monniken op dit complex af, we vragen zelfs of ze even willen poseren! Ook kopen we wat vogeltjes die we daarna vrijlaten, ze zijn voor good luck, nou, wie wil dat nou niet?!

De Warorot Market, dat is me er 1-tje hoor. Deels overdekt, deels buiten. Je kijkt je ogen uit. Wat verkopen ze hier niet? Wij besluiten in ieder geval onze lunch hier te kopen, voor het eerst dat we echt op straat eten. Er staan een aantal kraampjes met ogenschijnlijk lekkere hapjes dus we gaan gewoon wat proberen. Paul z’n grote vrienden, de dim summetjes en ik koop een soort poffertjes. Ze zien eruit als hele luchtige poffertjes met lente-uit erin maar er zit ook een soort zoete schuimvulling in, het smaakt heerlijk! Daarna open we een soort appelbeignets, kleine platte flapjes, ook met lente-ui erin en die worden nog even gefrituurd. Je krijgt alles mee in een plastic zakje, saus wordt er overheen geschonken en je krijgt een satéprikker mee, hoe eenvoudig maar fantastisch lekker! Al met al zijn we zo’n 90 Baht kwijt, nog geen €2,50

De markt is echt ontzettend groot en dus duurt het wel even voordat wij weer op huis aan gaan. Maar, we zouden vandaag niet veel doen dus we pakken weer een tuk tuk en gaan terug naar het hotel, lekker luiwammesen aan het zwembad. De avond brengen we weer door in de night bazaar en ik moet voor de 1e keer mijn nieuw te maken kleding passen, spannend. Na wat kleine aanpassingen moet het goedkomen, vrijdagavond weer doorpassen en dan is zondag alles klaar. Ik heb 1 meegenomen winterbroek broek 2x na laten maken en had 3 kopietjes bij me van bloesjes uit de Wehkamp. Daarnaast nog een broek na laten maken die ik meegenomen had voor de vakantie, zit fantastisch maar hij hangt van draadjes nog aan elkaar, tijd dus voor een nieuwe. Speaking of nieuwe, morgen weer een nieuwe dag, toedelssssssss……

Palong, Lisu, Akha en de tijgertjes... (Dag 10)

1e excursiedag in Chiang Mai. We hebben gekozen voor 6 nachten Chiang Mai omdat hier erg veel te doen is en er een zeer relaxte sfeer moet hangen. Natuurlijk hebben we ook weer excursies staan maar ook 2 vrije dagen hoewel we het vermoeden hebben dat die ook wel ingevuld gaan worden. Vandaag gaan we met gids Wanchai een bezoekje brengen aan 3 bergdorpen. Hier lopen de mensen nog in traditionele kledij hoewel ze ook hier steeds moderner worden. Zo zijn mobieltjes en auto’s al zeker geen uitzondering meer.

Voordat we echt de bergen in trekken en een paar uurtjes onderweg zijn kopen we eerst bij de lokale lunch wat spullen voor de lunch. Voor het eerst dat er niet echt een lunch geregeld is in een restaurant maar dit is natuurlijk ook leuk. Wanchai koopt wat spullen die wij echt wel zouden hebben laten liggen maar we laten ons verrassen, misschien valt het allemaal reuze mee. Langzaam aan rijden we daarna de bergen in, de omgeving wordt steeds mooier en groener, het regent hier ook zeer regelmatig. Rijstvelden wisselen zich af met bananenbomen, echt heel mooi.

Het 1e dorp dat we gaan bezoeken is van de Palong stam. Er zijn maar een paar Palong-dorpen in Thailand, toaat aantal bewoners ligt nu nog op zo’n 60.000. De Palong zijn gemakkelijk te herkennen aan de opvallende klederdracht van hun vrouwen, rode gewaden (sarongs) met daarop een blauw jasje met rode kraag en om het middel een brede zilveren band. Helaas voor ons zijn er niet veel mensen die buiten lopen en kunnen we helaas ook niet veel meekrijgen van de traditionele kleding. Van een meisje dat buiten haar baby in slaap aan het wiegen is horen we dat zo’n beetje alle mensen naar de tempel zijn om te bidden. Het was gisteren immers volle maan en dan zijn alle mensen vrij en sommige mensen zelfs 2 dagen en wordt er dus ook veel gebeden. We mogen wel foto’s maken van de mensen in de tempel maar ik voel me er toch niet helemaal lekker zijn. Als ze niet willen dat er een foto gemaakt wordt hebben ze zo eigenlijk geen keus en dat vind ik niet prettig. Langzaam lopen we weer terug in het dorp in en dan hoor ik kinderstemmen. Kinderen en fotocamera’s, love that combination! Een paar kinderen komen naar me toe en ik begin in het Engels te praten, ik krijg een beetje Thais terug en dan beginnen ze in het Engels te tellen. Met een beetje hulp van mij komen ze een heel eind en kan ik ook hier leuke foto’s maken. Later laat ik ze nog een keer tellen zodat Paul ze kan filmen, echt te leuk!

Het 2e en 3e dorp zijn van de Lisu en Akha stammen. Er leven hooguit 21.000 Lisu in Thailand. Hun oorspronkelijke woongebied is het oosten van Tibet. De huizen van de Lisu staan niet op palen. De verharde vloeren zijn meestal nogal vies, de wanden van bamboe. Evenals de Hmong (Meo) houden de Lisu zich al generaties hoofdzakelijk bezig met de papaverteelt (opium). Veel Lisu zijn inmiddels overgeschakeld op de het vervaardigen en verkopen van handwerk. De Lisu maken hun kleren uit vrolijk gekleurde stoffen, die ze nog eens extra versieren met talloze, eveneens bont gekleurde, reepjes stof. Vooral vrouwen dragen deze levendige kleren, bestaande uit een gedeeltelijk blauw of groen jasje op knielengte met een brede zwarte ceintuur en meestal een blauwe of groene lange broek. Mouwen, schouderstukken en broekomslagen zijn bestikt en verfraaid met smalle horizontale rode, gele en blauwe strepen. De meer welgestelde Lisu-vrouwen dragen aanzienlijke hoeveelheden zware, handgemaakte zilveren sieraden, vooral bij speciale gelegenheden. Lisu-mannen maken muziekinstrumenten, vogel- en wildvallen en andere voorwerpen van hout, bamboe en rotan.

Er leven hooguit 20.000 Akha (op vrij grote hoogte) in de noordelijke provincies van Thailand. Hun dorpen zijn herkenbaar aan de prachtige uit hout gesneden toegangspoorten waarover gewaakt wordt door beschermheiligen (geesten). Ze leven in vrij hoge huizen op lage palen, met een grote entree die leidt naar een vierkante leefruimte, voorzien van een kachel. De daken zijn spits maar lopen schuin af. Tegenwoordig vullen veel Akha het inkomen aan door het traditionele handwerk (kleren en gebruiksvoorwerpen) te verkopen aan toeristen. Akha vrouwen spinnen draad uit katoen met een handspoel. Daarna weven ze de katoen op een met de voet aangedreven weefgetouw. De stof wordt vervolgens geverfd met indigo en gebruikt voor het kleden van de hele familie. Vrouwen dragen brede broeken, een korte zwarte rok, daarop een wit met kralen versierd tasje en een los zwart jasje met geborduurde manchetten en revers. De zwarte mutsen zijn versierd met zilveren munten. Zowel Akha vrouwen als mannen vervaardigen uiteenlopende fraaie voorwerpen van bamboe en hout. Zo maken mannen kruisbogen en muziekinstrumenten. Vrouwen zijn handig in het vlechten van manden.

Akha zijn bijgelovig. Dat schrijft precies voor hoe en wanneer ze bepaalde rituelen moeten uitvoeren. De Akha behoren tot de armste bergstammen, maar zijn gewaardeerd om hun fraaie kledingdracht en exotisch voorkomen.

Van het ene dorp loop je zo naar het andere dorp, beide dorpen zijn Christelijk. Ook hier weinig mensen in het dorp maar dat komt omdat ze doordeweeks werken en op zondag naar de kerk gaan, geen vrije dag dus voor de mensen hier. Wanchai heeft ons al gewaarschuwd dat de mensen hier heel opdringerig zijn met hun spullen en inderdaad, zodra we de bus uitkomen, komen er al wat vrouwtjes met hun spullen aangerend. Ze zien er erg kleurrijk uit maar omdat ze bijna in me klimmen kan ik gene foto’s maken. Ze zijn inderdaad pusy maar ik kan er wel om lachen, beetje grapjes maken en ondertussen niets kopen, het is een gave ;-). Maar serieus, het is allemaal best leuk wat ze hebben maar wat moet ik ermee, wij zijn nou eenmaal niet zo van de souvenirs.

Het 3e en laatste dorp is van de Karen. Er leven 280.000 Karen in Thailand, zowel in de laagvlaktes als in de bergen. Karen leven in paalwoningen van bamboe. Hieronder scharrelen hun huisdieren, varkens, kippen en buffels. De Berg-Karen beoefenen ruillandbouw; de Laagvlakte-Karen houden zich grotendeels bezig met de verbouw van rijst.

Karen-vrouwen staan bekend om hun weefkunst én vaardigheid op het weefgetouw. Elke substam van deze grote etnische groepering heeft zijn eigen specifieke klederdracht. Ongetrouwde meisjes dragen wijde witte bloezen met v-halsen. Getrouwde vrouwen dragen bloezen en rokken in felle kleuren, maar overwegend blauw en rood. Karen-mannen vervaardigen muziekinstrumenten, unieke tabakspijpen en talloze andere voorwerpen.

Evenals de vorige dorpen zijn de inwoners ook hier Christelijk. Dus ook hier weer veel mensen aan het werk en op zondag naar de kerk. Geen vrije dag dus in dit dorp. Op de grond voor een hutje zit een heel klein oud vrouwtje, ze is 91. Haar dochter is doofstom en daarom kan zij niet werken. Moeder onderhoudt haar dochter maar ze hebben helemaal niets, straat en straatarm. De mensen uit het dorp geven hen te eten en doneren rijst dat ze verwerken en daarna gebruiken. Ik besluit wat van onze eigen lunch te geven, je kan daar niet lekker gaan eten als je dit weet. Paul en ik lopen dus even terug en geven een pakje liga en 2 pakjes rijst in bananenblad, later komen daar nog wat maiskolven bij. Ik kan niet alles weggeven want ik heb het zelf niet betaald en helaas hebben wij zelf geen eten bij ons. Met geld doe je niet veel, ze weten niet hoe ze ermee om moeten gaan. Wij gaan dan ook lunchen. Moet gezegd worden, wat Wanchai heeft meegenomen is lekker; een stuk Lannaworst (specialiteit uit Chiang Mai), stuk varkensvlees (allemaal al bereid hoor), maïskolven die we trouwens niet gegeten hebben, watermeloen, sticky rijst en wat verse rauwe groenten. Ondertussen hebben we ook nog een echtpaar ontmoet, hij is 71, zij 66. Prachtig stel! Zijn tanden zien er niet uit, net als bij het 1e vrouwtje dat we ontmoet hebben. De tanden raken verkleurd door wat ze eten en de tabak die ze roken. Paar prachtige portretjes gemaakt.
Zij lunchen gezellig met ons mee en hun dochter maakt eten voor hen. Wanchai geeft ze na de lunch nog 20 Baht namens ons om ze te bedanken voor hun gastvrijheid. Meneer sprak trouwens best aardig Engels maar bij hem en zijn vrouw kunnen toeristen een nachtje slapen, wat blijkbaar ook regelmatig gebeurt. Paul en ik hebben echt geen idee wie dit leuk zou vinden maar hee, smaken verschillen!

Dit waren de bergstammen, Wanchai wil ons nog 1 dorp laten zien maar onderweg daar naartoe begint het zacht te regenen. Als we bij het dorp aankomen begint het toch te gieten en daarna te storten, niet normaal meer. Langzaam verdwijnt de grond onder het water en loopt het zo vanaf boven het dorp in. We kijken het een minuut of 10 maar het wordt steeds erger. Dit gaat ‘m dus niet worden, we stappen de bus maar weer en zijn gelijk kleddernat, op naar Tiger Kingdom!

Het Chiang Mai Tiger Kingdom is een kleinschalige, tamelijk nieuwe attractie, gelegen in de Maesa Valley. In het compacte tijgerpark heb je de mogelijkheid om een tijdje midden tussen de diverse tijgers door te brengen. Je kunt kiezen tussen volwassen tijgers, jonge welpen of het knuffelen van de baby welpjes. Paul kiest voor alle maten tijgers, ik doe alleen de kleintjes. Hoewel we onze twijfels hebben over het hoe en wat van het park is het toch leuk om mee te maken. De kleintjes zijn ontzettend leuk, brutaal en speels (en zeer moeilijk te fotograferen!!!!), de grotere zijn groot!!! Zeker die van 18 maanden! Ik blijf lekker op afstand en laat Paul kroelen, er moet toch iemand zijn die foto’s maakt ;-). Voor wie het leuk vindt: http://www.tigerkingdom.com/

Nou ja, weer een geweldige dag dus. Wat hebben we al veel gezien en ook zoveel verschillende dingen en we zijn nog niet klaar. To be continued……..

Paardjes en exotische foto's (Dag 9)

Onze laatste reisdag, daarna zitten we een aantal dagen (7) in 1 plaats, nl. Chiangmai. Lampang, waar we nu nog zitten, staat voornamelijk bekend om zijn openbaar vervoer. Wat is daar zo speciaal aan? Nou, het is niet motorisch en zeker ook niet van deze tijd maar wel het enige dat ze kennen! Het is nl. paard en wagen….

Wij worden weer om 9.00 stipt verwacht door onze nieuwe gids, Wanchai en worden geacht met z’n 2-en in een wagentje te gaan zitten, nou, dat gaat dus niet door! Ik kan vanwege mijn erger wordende rugpijn niet op het kleinste bankje zitten en Paul kan er niet zitten omdat je geen leuning hebt en het bankje halverwege zijn billen komt, niet comfortabel dus! Bij de 1e stop vragen we daarom om een 2e karretje tegen bijbetaling, dat gaat stukken beter. We sjokken zo’n 2 uur door de straten van Lampang, leuk om het op zo’n manier te doen. We zouden het denk ik niet zelf gedaan hebben maar het is een OK tripje. We zien weer wat andere tempels dan we al hebben gezien, deze zijn meer Birmeese stijl gebouwd.

Volgens het programma vertrekken we uit Lampang. Wanchai vraagt of we nog naar de junglemarkt willen waar ze allerlei exotische producten verkopen. Nou, daar zeggen wij geen nee tegen, exotisch betekent meestal “vies, vreemd, raar” dus dat willen we zien! Op het 1e gezicht ziet de markt er heel verzorgd uit, wat zullen ze hier dan voor rare dingen verkopen? Maar, dat merken we snel genoeg. Dode schildpadjes, in stukken gesneden leguaan, ogen van het 1 of ander, wormen, sprinkhanen, krekels, ingewanden, varkensoren, snuiten, you name it! Ik zal je zeggen, sommige dingen zien er niet eens heel vies uit. Ik zal een foto plaatsen van een gebakken krekel, nou, die krekels roken toch lekker! Maar ze hebben ook echt mooie producten, champignons die ik nog nooit gezien heb, mooie groenten en alles vers van het land he. Ook het eten wat we hier eten, alles puur, vers, heerlijk! We hebben nog geen 1 avond “niet lekker’ gegeten, soms wat minder dan de andere avond maar nooit “vies”. Nou, de camera’s maken weer overuren door al dat lekkers. Zeker jij Renata zal van de foto’s gaan genieten ?….. We lopen een poosje rond totdat we bijna alles gefotografeerd hebben ? en rijden dan het laatste stuk naar Chiang Mai.

Hier zitten we de komende dagen in een lekker hotel, midden in de stad. We nemen afscheid voor vandaag van Wanchai, morgen begeleidt hij ons weer met een volgende tour. Wij gaan lekker voor de 2e keer in 1,5 week onze koffers helemaal uitpakken en de boel laten luchten. Daarna zijn we naar het zwembad gaan kijken op het dak, toen dat onze goedkeuring kon wegdragen was het een kwestie van bikini en zwembroek aan en 2 uurtjes helemaal niets…..

’s Avonds op pad om de boel te verkennen in de Night Bazar. Deze markt barst uit z’n voegen van de kraampjes. Wat een spullen, kitsch, hout, veel t-shirts, “sieraden”, zilver en heel veel sjaals, Meia! ;-). Het is er zo groot dat we niet eens alles in 1 kunnen aanlopen, zeker niet omdat we tussendoor nog even gaan eten. We schuiven aan op een heel groot terras, plastic tafeltjes en stoeltjes maar er hangt een goede vibe. Een uurtje later weten we dat dit misschien het beste eten was dat we tot nu toe gegeten hebben, wat heerlijk! En omdat het er ook barst van de massagesalons laten we onze voeten ook weer uitgebreid masseren, een uur voor €7,50 en dat voor 2 personen! Dat gaan we vast nog wel een keer doen.Tussen neus en lippen door kopen we nog een olifantenbeeld van +/- 5kg. en laten deze naar Nederland transporteren, duurt een week of 2-3. We maken het papierwerk in orde en moeten de volgende dag nog even de douaneslip op komen halen. We zijn erg benieuwd hoe en wat. Wijn uit Italië, een olifant uit Thailand, het kan tegenwoord allemaal! Met ontspannen, poezelige voetjes slepen wij ons naar een tuk tuk zodat we heerlijk ontspannen kunnen gaan slapen. Morgen weer een druk schema, 7 uur op… Met ontspannen, poezelige voetjes slepen wij ons naar een tuk tuk zodat we heerlijk ontspannen kunnen gaan slapen. Morgen weer een druk schema, 7 uur op…

Laatste tempeltour (Dag 8)

En vandaag hebben we weer eens een reisdag, dit keer van Sukhothai naar Lampang, een rit van 147 km. In Lampang zullen we nog wat tempels zien en dat is dan gelijk een beetje het einde van onze tempeldagen. Deel 2 van onze vakantie staat in het teken van hele andere dingen.

Maar, voordat we dat gaan dus eerst nog een rondje tempels en wel in het National Historical Park in Sukhothai. Zoals door de boekjes en onze reisagent aangeraden huur je een fiets en fiets je dus op je gemak met en kaart door het park. Zo gezegd zo gedaan, fietsen gehuurd, gaan! Wat echter niet in de boekjes staat is dat met 35 graden en een hoge luchtvochtigheidsgraad dit bijna niet te doen is voor mensen die zeg maar niet fit/gezond zijn. Na een half uurtje trappen kan ik dus echt niet meer! Vanmorgen stond ik al op met een beetje pijn in mijn onderrug en dat wordt steeds erger. Daarnaast de verzengende hitte, ik kan het gewoon niet hebben, m’n hoofd staat op ontploffen, ik kan geen pedaal meer rondtrappen, zo moe…… Gelukkig heb ik thuis een elektrische fiets! Maar het is wel even jammer om weer zo geconfronteerd te worden met iets wat je niet meer kan. Even een verdrietig momentje! Gelukkig is Paul dan altijd weer positief en die trekt 1,2, 3 een tuk tuk meneertje aan z’n jasje en zo parkeren we de fietsen bij de ingang van het park en crossen we daarna heen en weer met de tuk tuk. Dat is weer genieten, wind door je haar en lang niet zo klef als de fiets.

Het historische park omvat de ruïnes van de hoofdstad van het Koninkrijk Sukhothai. Het staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Het park kan verdeeld worden in vijf zones, namelijk: centrum, noord, zuid, oost en west. Het centrum vormt een rechthoek van 2 km van noord naar zuid en 1,6 km van oost naar west en is omgeven door stadsmuren met een opening in het centrum van elke zijde. Binnen de muren bevinden zich de overblijfselen van het koninklijk paleis en 26 tempels. In het gebied om het centrum bevinden zich binnen een straal van 5 km. nog 70 andere historische locaties. Het park wordt onderhouden door de Thaise overheid met hulp van UNESCO. Jaarlijks komen duizenden bezoekers naar deze historische plaats om zich te vergapen aan de ruïnes, tempels en vele Boeddhabeelden.

Voor ons is dit het mooiste park dat we tot nu toe hebben gezien. Je kan ze eigenlijk ook niet met elkaar vergelijken, ieder park heeft zo z’n charme. Deze staat in ieder hoog op onze lijst en zouden we iedereen aanraden!

Na onze tour die een uurtje heeft geduurd (ex fietstocht) is het tijd om weer in de bus te stappen en naar onze volgende bestemming te rijden, nog zo’n kleine 2 uur. Lampang is een mooi tussenstation voordat we naar Chiangmai vertrekken en ook deze plaats heeft weer wat in petto maar daarover morgen meer. Als we bij het hotel aankomen gaan we eerst even lunchen en maken daarna een rondje buiten. Bij aankomst leek het wel een leuk stadje maar helaas, ook hier is niet veel te doen. De laatste 3 dagen zijn we in plaatsen/dorpen geweest waar we zo’n beetje langs de snelweg logeren en is er niet veel aan om naar buiten te gaan. We vertoeven dus veel in de hotels en ik ga me een beetje opgesloten voelen. Ik wil naar buiten, buiten eten, winkeltjes kijken, massages laten doen! Nog maar 1 nachtje en dan kan dat hoop ik weer, de volgende 7 nachten verblijven we in Chiangmai.

he he....

Wegens werkzaamheden aan de servers op de reissite kon ik de afgelopen dagen niets erop zetten. Ik heb wel hard m'n best gedaan om stukken te schrijven en foto's te verzamelen. Veel plezier!

Monkey business (Dag 7)

Vandaag een rustige dag dus geen ellenlange verhalen ;-). We moeten een heel stuk reizen (lees, wij laten ons vervoeren), zo’n 350 km. We gaan van Ayuthhaya naar Sukhothai om daar morgen het Nationaal Park te gaan bezichtigen. De rit duurt een uur of 5 zonder stops maar, zoals besproken gaan wij eerst naar Lopburi. Hier staat de Prang Sam Yot, bij toeristen beter bekend als de Monkey Temple. Lopburi ligt ongeveer 150 km. ten noord-oosten van Bangkok. Het is één van de oudste en meest sfeervolle steden van Thailand met tal van historische bezienswaardigheden, waarvan de oorsprong soms teruggaat tot de 6e eeuw. Lopburi is ook de stad van de apen (makaken), die omdat ze in de tempels van de stad leven, door de Thai als ‘heilige dieren’ beschouwd worden.

Ieder jaar wordt er in Lopburi een speciaal festival voor de apen georganiseerd. Het festival vindt plaats in het laatste weekend van november en is een belangrijke attractie voor de lokale bevolking en buitenlandse bezoekers. De festiviteiten omvatten o.a. een ‘monkey tea party’ waarbij de makaken verwend worden met snoep, fruit, eieren, komkommers en bananen.

De lokale bevolking voert de apen omdat ze denken dat dit geluk brengt. Nou, dat kan wel kloppen, want er komen massa’s toeristen op af en dat brengt geld in het laatje…

Meer dan dat, ja lunchen, reisverslag schrijven en zwemmen bij aankomst doen we niet. Dus, enjoy the pictures zou ik zeggen!