Dag 4

Sneeuw????? Ja, sneeuw!!!

Getverredemme.... Gisteravond aangekomen in een koud Flagstaff. Niks geen zwembadje, nee, de kachel op 25 om weer een beetje op temperatuur te komen. Lekker geslapen, ikke dan, Paul minder... Die denkt dat het door de ijle lucht komt. We zitten dan ook op 2106 mtr. hoogte. Eenmaal wakker bedenken we even wat we vandaag gaan aantrekken. Eerst maar eens buiten voelen.. Ik gooi de deur open en.......... SNEEUW!!!! What the f...?! Dit ga je niet menen? Het dikste dat ik bij me heb is een zomertrui en een linnen lange broek en gelukkig nog een paar sokken. Dat wordt dus laagjes dragen. En zo gebeure; een hemdje, een T-shirt met ¾ mouwen, een trui, een fleecejasje en een regenjas voor buiten. Nou, laat nu die sneeuw maar komen! Eerst maar eens ontbijten, daar hebben we ook zin in. In de eetruimte aangekomen krijgen we een beetje domper te verwerken. We kunnen kiezen uit een bagel of boterham, druivenjam of mixed-fruit jam en fruitloops (fruit cornflakes) of gewone cornflakes. Geen ham, geen kaas en ook geen (ik krijg het bijna niet over m'n lippen na 3 dagen ei)... ei dus. En als ik iets smerig vind dan is het wel jam op m'n nuchtere maag. O ja, er lagen nog 2 sinaasappels waarvan er nu dus 1 in mijn buikje zit. Lekker vol buikje dus na deze deluxe (zegt het hotel) ontbijt.

Nou goed, we gaan maar rijden en zien onderweg wel. Vandaag moeten we maar 2,5 uur rijden en er is genoeg te doen in en rond Page. Dit is de uitvalsweg voor Lake Powell. Onderweg hebben we weer prachtig uitzicht, nog steeds droog maar we kunnen een heel stuk de San Francisco Peaks volgen. Gek idee dat je op 10 minuten afstand kan skiën. Ook weer niet eigenlijk want je ziet nog overal sneeuw liggen.. Als we op een gegeven moment een bordje zien met Wupatki monument gaan we even van de weg af. Er staat een informatiebord en op het moment dat we dit staan te lezen komt er een auto aangereden met daarin een ranger. Hij komt de brochures aanvullen en kan ons gelijk even uitleggen wat er te zien is. Het gaat in dit gebied om de ruïnes van pueblos (dorpen) van de voorvaderen van de Hopi en Navajo Indianen die hier rond 1100 leefden. Best de moeite waard dus we stappen de auto weer in en rijden naar de Citadel ruïne. Moeilijk voor te stellen dat er in dit gebied zoveel Indianen hebben geleefd. De pueblo ligt hoogt, er staat mega veel wind en het is er hartstikke droog. Maar wel mooi om te zien, zelfs in die tijd konden ze al goed bouwen. Van de Citadel ruïne rijden we naar de Wupatki ruïne. In deze pueblo hadden ze maar liefst 100 kamers, de Citadel had er 30. De Wupatki is inderdaad erg groot en in deze omgeving zijn ruines zelfs mooi! Meestal zie je er niet veel aan maar hier zie je heel duidelijk nog de kamers en indeling van de pueblo. Absoluut de moeite van het 'omrijden' waard. Als je denkt, klinkt leuk, kijk dan even op: http://www.arizona-leisure.com/wupatki-ruins.html. Maar omdat er mega veel wind staat houden we het toch na een klein rondje voor gezien, er vallen zelfs nog wat hagelstenen uit de lucht dus het wordt weer tijd voor een warme auto. Op naar de lunch!

Onderweg komen veel borden tegen van plaatsen waar Indianen arts&crafts verkocht worden. In dit gebied leven nog heel veel nazaten van de Navajo's. Deze mensen zijn altijd in dit gebied gebleven en leven van de ambachtelijke huisvlijtjes. Zo ook bij Cameron trading post, een handelspost waar nog steeds veel Indianen komen en ook nog steeds gehandeld wordt. Ook de mensen die hier werken zijn veelal afkomstig van de Indianen. Je schijnt hier goed te kunnen eten en dat gaan we dan ook maar gelijk doen. We besluiten de mini Navajo taco te nemen gezien de enorme porties die je hier krijgt. Mini zal in dit geval ook nog best 'bord vol' kunnen betekenen. En ja hoor, dat klopt. Lekker maar erg veel, ik krijg m'n bord niet leeg. Halve liter cola voor de Amerikanen erbij en ze werken gewoon alles naar binnen, ik moet er niet aan denken...... Na deze darmen-met-gas-vullende lunch gaan we weer op pad. Onze TomTom blijft op 2 uur rijden hangen dus het wordt tijd dat die afstand eens wat minder gaat worden. In Page aangekomen rijden we nog even naar de dam en gaan daarna richting motel. Daar zullen we eens gaan kijken wat we morgen gaan doen, plannen zat in ieder geval.