Daar zijn we weer! In ons eigen, dit keer letterlijk, koude kikkerlandje. En wat een verschil, maar liefst 45 graden met de donderdag voor ons vertrek. Sinds zaterdag brandt de kachel hier op 23 graden maar de tenen blijven koud. En hoe leuk de sneeuw ook is, en hoe lekker het zonnetje ook schijnt, hier valt (nog) niet aan te wennen.

Na een monsterlijke reis van 29 uur heeft Sylvia ons zaterdag na een, voor haar, enerverende nacht (stroomstoring in Tiel) ons om 7.00 uur opgepikt op Schiphol, Wij landden om 6.05 uur en dankzij Marco Polo had onze bagage priority dus dat betekende lekker snel wegwezen. Onder het genot van een warm kaasbroodje hebben wij daarna op Sylvia en de door haar meegenomen winterjassen staan wachten. Na een snelle rit waren we weer thuis, in ons vertrouwde huisje waar de kachel al lekker snorde. Koffie gedronken met elkaar, spullen van Sylvia verzameld en afscheid genomen. Daarna hebben wij de boodschappentassen gepakt en heeft Paul verwoede pogingen gedaan zijn auto te starten en schoon te maken en het is gelukt. Na de boodschappen nog maar een kleine rondje stad gedaan om de sneeuw van de auto te rijden en te kijken of mijn vertraagde verjaardagscadeautje al klaar was, helaas, goudsmid was nog gesloten. Toen maar terug naar huis, boodschappen en de koffers uitgepakt en de ouders gebeld. Wasje gedraaid, intussen een bammetje gegeten en daarna 2 uur naar bed. Twee uurtjes werden er 2,5 en toen met een houten kop door het huis gestiefeld. Post doornemen, foto’s op de computer zetten (van 2240 foto’s zijn we intussen naar 2088 foto’s gegaan), administratie doen, eten koken en daarna weer lekker terug naar bed. We hebben het zelfs tot 21.30 uur uitgehouden en lagen daarna van 4 tot 6 weer wakker. Maar, voor een 1^e nachtje niet slecht. Zondag lekker gelummeld en foto’s van de sneeuw naar de Ozzies gestuurd. Geri wil graag eens een winter doorbrengen in Nederland maar bij het zien van de foto’s is nu aan het twijfelen geslagen, voor een Australiër is dit wel een beetje teveel. Bij ons snort de kachel lekker door en hebben we het heel soms ook gewoon even lekker warm.

Maandag was voor Paul weer een werkdag, hij heeft er bijna 4 uur over gedaan om in Amsterdam te komen met de trein en Moos kon de dag beginnen met een telefoontje naar de ANWB. Accu van de auto was namelijk in een comateuze toestand en wilde er niet door middel van lief tegen de auto praten, er weer uitkomen. En daar was dan de Wegenwacht, binnen een uur dus de boodschappen konden gehaald worden. Wij zullen niet van de honger omkomen met de Kerst. Niet in de laatste plaats omdat we vanaf Kerstavond onder de pannen zijn maar mochten we ingesneeuwd raken dan kunnen we gelukkig weer onze volle voorraadkast en koelkast leegplunderen.

Ik hoop dat jullie genoten hebben van ons reisverslag en bijbehorende foto’s. Het was mij een waar genoegen om te schrijven en bedank jullie voor de leuke reacties! Zeg je, het was leuk maar ik reis niet meer mee, stuur dan even een mailtje. Doe je dan niet, dan reis je in mei gezellig met ons mee naar Amerika, jaja, de volgende reis is alweer gepland.

Voor nu wensen wij iedereen hele gezellige Kerstdagen en een reislustig Nieuwjaar.

Toedeloeeeeeeeeeeeeeeee

X