En daar was dag 2 alweer… de vaart zit erin

Nou, we hebben in ieder geval een mailtje ontvangen met de nieuwe transfers, daar moet nog even aan gesleuteld worden maar dat komt wel goed. Geen zin om aan gedoe te denken, we moeten de hort op, Bangkok ontdekken. We gaan vandaag op tempeljacht, eerst naar het Grand Palace en daarna naar What Po.

We regelen weer een taxi, dit keer dus naar het Grand Palace. We hebben lekker uitgeslapen (kunnen ons niet eens meer herinneren in bed gestapt te zijn), hebben daarna ontbeten en gedoucht. Bij het paleis aangekomen rekenen we af met de taxichauffeur en later blijkt dat niet hij ons, maar wij hem waarschijnlijk hebben opgelicht. Te lang verhaal maar ik voel me best schuldig, zij kunnen het geld heel goed gebruiken maar het was een ongelukje. De mannetjes bij de ingang zorgen ervoor dat mijn schuldgevoel minder wordt omdat zij ons weer proberen op te lichten. Ze zeggen daar nl. dat je broek te kort is of je schouders te bloot en dat je met ze mee moet gaan maar dat is dus een truc om je aan veel duurdere huurkleding te laten komen. Je moet gewoon door de poort en daar zit bij de ingang een mannetje met een megafoon “your pants are too short”, your t-shirt is no good”, your skirt is too short” no no, no go in, get pants”….. en later was het dus “buy ticket first, office is closing”…. en dat alles met een megafoon, volgens mij horen ze hem aan het andere eind van de stad ook.

Het Koninklijk Paleis is een groot complex van ongeveer 218.400 m2 en is omgeven door muren en gebouwd in 1782. De totale lengte van de muren bedraagt 1900 meter. Toen Siam (de oude naam van Thailand) het recht en de orde herstelde na de val van Ayutthaya, leefde de monarchie in Thonburi, op de westoever van de Chao Phraya rivier. Hier werd dus ook een paleis gebouwd, die niet alleen diende als zijn residentie maar ook plaats maakte voor regeringsgebouwen. Het paleis kreeg in die tijd haar naam, Grand Palace oftewel het Koninklijk Paleis.

Het begint al lekker bij de entree, we zijn redelijk aan de late kant (13.45 uur) maar het paleis is open tot 3.30 uur, denken wij…. Maar nee, het paleis sluit vandaag om 15.00 uur wegens een ceremonie. Dus, net nu we in de rij staan voor een lange broek en rok die we moeten huren omdat onze broeken net iets te kort zijn, worden we naar het kaartjesloket gedirigeerd omdat die over 10 minuten sluit. Dus uit de rij, richting loket en weer in de rij voor de kleding. Dan als de sodemieter naar het belangrijkste item in het park, de emerald Buddha. Deze zittende boeddha is een houten beeld, gemaakt van groene jade (in plaats van smaragd), gekleed in goud en ongeveer 45 cm hoog. Het wordt bewaard in de Tempel van de Smaragden Boeddha (Wat Phra Kaew).

OK, poppetje gezien, nu de rest nog. Ook al is een uur zo voorbij, we kunnen nog in aardig tempo de rest bekijken. Het is allemaal pracht en praal, goud op goud op goud. Je kijkt je ogen uit! En het is vooral druk, heel druk! Als ons uur voorbij is lopen we naar de overkant voor wat eten, het is een sandwichbar waar ze ook hele lekkere smoothies verkopen. Hier even lekker gezeten en toen weer de bloedhitte in, op zoek naar Wat Pho.

Wat Pho ook bekend onder de namen Wat Phra en De tempel van de liggende Boeddha, is een boeddhistische .tempel De officiële naam is Wat Phra Chetuphon Wimonmangkhlaram Ratwonmahawihan maar voor ons Westerlingen natuurlijk onuitspreekbaar en daarom dus gewoon lekker kort, Wat Pho. De tempel is ontstaan door een restauratie aan de Wat Phodharam in 1788 die op dezelfde locatie stond. De tempel werd hersteld en uitgebreid onder het bewind van koning Rama III, en is wederom hersteld in het jaar 1982.

Wat Pho is de grootste en oudste wat in Bangkok (80.000 vierkante meter) en biedt onderdak aan meer dan duizend Boeddha-vertoningen, dit is meer dan enige andere tempel in het land. Daarnaast is hier ook de grootste enkelvoudige Boeddha-vertoning te vinden: de liggende Boeddha. Deze liggende Boeddha maakte onderdeel uit van de restauratie van koning Rama III. Het beeld is zesenveertig meter in lengte en vijftien meter in hoogte. De liggende Boeddha is rijkelijk versierd met bladgoud en met parelmoer op de ogen en voetzolen. De voetzolen tonen 108 voorspoedig gestemde afbeeldingen in een Chinese en Indische stijl. De tempel wordt ook wel gezien als de ontstaansplek van de traditionele Thaise massage.

Wij vinden Wat Pho ontzettend mooi en veel meer de moeite waard dan het Grand Palace, zoveel te zien, prachtig. En het beeld, onwaarschijnlijk groot!

Na zoveel moois is het weer tijd om op te stappen en een lekker fris t-shirt aan te trekken. Het is minstens 35 graden en we schatten de luchtvochtigheid wel op zo’n 75-85%. Dus shirtje uit, shirtje aan en op naar het volgende mega-winkelcentrum Siam Centre. Als we daar aankomen blijkt dat dus gesloten wegens renovatie en gaan we 3 stappen verder naar Siam Discovery. Dat vinden wij iets teveel designerzaken naar onze smaak en verkassen we dus weer naar buiten waar lekker alle eetkraampjes staan en allerlei snuisterijen. Nadat we weer een lekker maaltje verschalkt hebben pakken we weer een tuk tuk om naar ons hotel te gaan. Alleen kan deze Thaise snorkel het hotel niet vinden en duurt ons ritje een half uur langer dan gepland. Dan nog gauw onze tassen pakken voor onze 2-daagse excursie naar Khao Yai, een natuurreservaat op zo’n 3 uur rijden van Bangkok.

Ps. Ik heb dag 1 nog een beetje aangepast want ik was nog een stukje vergeten, dat krijg je dus he als je achterloopt…..