Vandaag weer excursiedag! Om 7 uur kregen we een wake-up call door een bonsje op de deur want om 8 uur gaan we vertrekken. Het Duitse stel gaat ook mee dus dat is wel gezellig. We verwachten een Thais ontbijt maar krijg nou wat, gewoon toast met ei is hier standaard. Gids Djib komt zich bij ons voorstellen en ik moet zeggen, I’m impressed. Deze kleine jungle-kabouter ziet eruit alsof hij de hele dag gaat marcheren. Kistjes aan, rugzak mee, verrekijker, las dat maar goed gaat. Hier heb ik dus wel een beetje tegenop gekeken want het is een hike-tour inclusief watervallen en klimmen en lopen is nou net datgene wat tegenwoordig niet meer zo goed lukt. En dat het minstens 35 graden is en een luchtvochtigheid van laten we zeggen tussen de 70 en 85% zal ook niet helpen. Maar OK, ik ga m’n best doen.

Als we onze dagbagage hebben gepakt lopen we naar de (overdekte) pick-uptruck waar we weer mee op pad gaan, net als gisteren. Maar, voordat we aan boord kruipen komt Djib nog met een verrassing; katoenen zakken! Katoenen zakken, ja idd katoenen zakken, ofwel anti-bloedzuigersokken, gatverdamme!!!! Maar zegt hij, echt aan doen hoor want ze zitten overal. Nou moet je bij mij niet met sokken aankomen als het zo warm is maar ik heb geen keuze, het resultaat mag er zijn, zo modieus als de pest, NOT! Maar dat maakt niet uit, bloedzuigers in je kuiten zijn erger….

Onze 1e stop voor het park is een bezoekje aan de olifanten. Er staan een aantal olifanten langs de weg die achter de huizen te werk gesteld worden, Ze zijn staan nu vast aan kettingen wat niet een al te leuk gezicht is maar we kunnen ze gelukkig wel wat banaantjes voeren, voelen we ons niet helemaal schuldig om wat foto’s te maken. Rijden willen we niet, dat vinden we zielig. Er zit namelijk een mannetje bij met een stok vol spijkers en die gebruikt hij vast niet om ananassen mee open te slaan… Dus, banaan voor de olifanten, fotootje maken en weer wegwezen. Onderweg koopt Djib nog wat banaantjes voor ons, ja we zijn net aapjes, en rijden we weer door. Onderweg stoppen we ook nog bij een plek waar allemaal wilde apen zitten. Hier kunnen we ook nog wat leuke foto’s maken van de zeer brutale apen die op je auto klimmen en als je niet uitkijkt, alles jatten wat los en vast zit. Er wordt een zak chips weg geroofd bij een toerist, ze gaan er met plastic flesjes vandaar, gelukkig blijft onze chauffeur bij de auto zodat onze regenjassen in ieder geval veilig zijn.

Voordat we gaan wandelen stoppen we eerst even bij het visitorscentrum voor een plasje en wat info. Ook is er een hangbrug waar je wat foto’s kunt maken en wat staat daar voor een bord? Beware of the leeches! (pas op voor de bloedzuigers), we lezen het nog niet of de 1e zit al op een been bij een mevrouw voor ons. En als wij even later toch maar even de katoenen sokken uittrekken houden we dat welgeteld 5 seconden vol want de eerste bloeduiger meldt zich al in Paul z’n schoen! Snel dat die krengen zijn! Dus hop, de sokken maar weer aan. Iedere toerist zien we ermee lopen dus het hoort er gewoon bij vandaag. Dat was even leuk, weer mooie plaatjes en leuke videobeelden…

We gaan de auto weer in om aan de trekking te beginnen, het is de bedoeling dat we 5 km gaan lopen door het oerwoud en daar 2 uur over gaan doen. Ondertussen hopen we natuurlijk veel beestjes, planten en bomen te zien, misschien zelfs apen.

Maar voordat ik verder ga vertellen, geef ik eerst wat info over het park.
Khao Yai was Thailands eerste nationale park, Kao Yai betektn trouwens berg groot, ofwel in het Nederlands, grote berg. Het park werd opgericht in 1962 en er is geen permanente menselijke bewoning. De bewoners van het gebied (voornamelijk boeren) zijn in 1962 rondom het park geherhuisvest.

Khao Yai nationaal park heeft een oppervlakte van 2168 vierkante kilometer en is gelegen op zo'n 180 kilometer ten noordoosten van Bangkok. Het is met circa 2168 km² het op twee na grootste nationale park in Thailand. De vegetatie van het park is voornamelijk tropisch regenwoud. De ingang van het park bevindt zich op een hoogte van 400 meter, maar grote delen van het park liggen hoger dan 1000m met als hoogste bergtop 1351 meter.Behalve een flora van 3000 soorten is ook de fauna binnen het park vrij uitgebreid aanwezig. Hier leven bijvoorbeeld nog tijgers in het wild, hun aantal wordt geschat op zo'n 20. Naast tijgers leven er in het park onder andere ook beren, olifanten, makaken, gibbons, wilde zwijnen en herten. In totaal meer dan 70 soorten zoogdieren en 300 vogelsoorten.

Een andere bezienswaardigheid van het park zijn de vele watervallen. De watervallen worden gevoed door de vijf rivieren welke in het park ontspringen de Nakon Nayok, de Prachin Buri, de Lamtacong, de Lamtaplung en de Hui Muak Lek. De bekendste waterval is de Namtok Heo Suwat; deze werd namelijk gebruikt bij de filmopnamen van de film The Beach. Khao Yai nationaal park is aangemerkt als UNESCO-werelderfgoed.

Zo, dat weer even een rondje info zoals ik altijd doe, je moet tenslotte wel een idee krijgen hoe het een en ander in elkaar zit he….

Dus, de trektocht. We stoppen langs de weg en klimmen naar boven alwaar het pad begint. Djib begint gelijk met zijn verrekijker te spotten want geluiden zijn er genoeg. In de verte horen we makaken en dichtbij veel vogels. De hele tocht door wijst hij ons op bijzondere dingen. Een rups die we niet aan mochten raken anders zouden de haartjes “brandwonden” veroorzaken, mooie vogeltjes, grote spinnen, mooie paddenstoelen, noem het maar op. Ik zal een aantal foto’s plaatsen dan krijg je een idee. Dan zegt Paul ineens “ zo, ik weet niet door wat ik gebeten ben in mijn hand maar die is nu totaal gevoelloos op die plek”… Nou, dat is dus niet zo leuk.. Maar gelukkig heeft Djib ook een tas vol potjes en zalfjes bij hem. Even smeren en huppakee, dat moet goed komen. En ik zal je zeggen, tijgerbalsem is goed voor alles! Een uurtje later is alles weer OK en zelfs de plek is niet meer zo rood en groot.

En hoewel het onder het bladerdak best te doen is ben ik wel echt wel moe na de heenreis. Het is natuurlijk gewoon hartstikke warm en dit lijf doet nog steeds niet wat ik wil. Dus rustig aan terug en ik laat de waterval-tripjes lekker aan mij voorbij gaan.

Djib heeft intussen doorgebeld wat wij willen eten en aangekomen bij het restaurant krijgen wij dus al snel ons eten, heerlijk, kip zoet/zuur. We blijven lekker een half uurtje zitten, even bijkomen. Na de lunch kunnen we nog een extra (moeilijk) tripje doen en dat is krokodillen spotten. Djib geeft aan dat het voor mij te zwaar is dus ik blijf lekker bij de auto en maak weer wat aantekeningen. Als het viertal later weer terugkomt beaamt Paul dat dit idd heel zwaar was maar de moeite waard want er is een krokodil gespot. Nou, weer een wild dier gezien vandaag, het kan niet op!

Op de plek waar onze auto geparkeerd staat is ook een waterval te bezichtigen, deze lukt nog wel voor mij -). En idd, hij is mooi en groot! Omdat het regenseizoen net achter de rug is zitten de watervallen helemaal vol dus dat is een mooi gezicht. We lopen ook nog even naar het begin vd waterval, leuk om te zien en ik spot nog een mooie vlinder, bijna zo groot als je hand en nee, dat is geen visserslatijn! Djib neemt ons nog even mee naar een cafeetje waar blijkbaar altijd een slang zit en idd, ook vandaag is zij er weer. Even paar piccies nemen en go.

Dan vervolgen we snel onze weg want de volgende waterval wordt om 5 uur afgesloten en schijnt nog wel even de moeite waarde te zijn. Deze sla ik wel over want het is 200 treden naar beneden en die moeten natuurlijk ook nog een keer omhoog genomen worden dus ik sla even over. Na een klein half uurtje komen de 4 weer terug en hevig puffend, kreunend en zuchtend storten ze zich op de flesjes water. Wat een klim, wat een treden, wat een warmte, maar wel mooi om te zien zeggen ze. Nou, dat zie ik dan nog wel een keer op de foto’s ;-).

Nu is het racen om het park uit te komen want dat sluit om 6 uur, helaas dus geen tijd meer om wilde olifanten te spotten maar het is mooi geweest. Het was een lange, warme, zeer interessante dag met veel mooie en bijzondere dingen. Net voordat we weer bij ons hotel zijn stopt de auto ineens, er ligt een slang op de weg, Djib noemt hem “viper” maar ik heb nog niet teruggevonden welke soort het nou is, het is wel een mannetje, dat weten we zeker. Weer foto’s maken natuurlijk, hoe vaak kom je nou een slang in het wild tegen?! Nou, een boel beesten gezien dus vandaag, nu lekker eten en dan vroeg ons mandje in……. Ik zeg, truste….