Onze één na laatste busdag, weer eentje van 6 uur. We gaan vandaag naar Acapulco om daar 2 dagen bij te komen van de reis. In Acapulco is het 34 graden en we hebben onszelf geüpgrade naar een 5 sterren hotel. Lekkere luxe om de reis af te sluiten. Donderdag vertrekken we dan weer naar Mexico/stad waar we een nachtje slapen omdat we dan weer gaan vliegen.

Maar, omdat we natuurlijk zoveel mogelijk tijd in Acapulco willen besteden staan we vandaag vroeg op, een uur eerder dan normaal. Om 6.00 uur staan we op, douchen, spullen pakken en daarna naar de bakker die hier al om 6.00 uur!! open is. We kunnen later wel een ontbijtje halen maar we willen zoveel mogelijk kilometers maken vandaag. Natuurlijk hebben we wel wee plaspauzes en komen we rond 12.30 uur aan in Acapulco. Niet zonder slag of stoot overigens... We hebben namelijk op een vervelende manier kennisgemaakt met de corrupte Mexicaanse politie. Het blijkt dus toch geen fabeltje! Wat is er gebeurd?

We waren net Acapulco binnengereden of er kwamen 2 motoragenten met zwaailicht en sirene richting de bus rijden, 1 voor de bus, 1 er achter en we moesten aan de kant gaan staan. Komt er een of ander vet zwijn van de motor afgestapt die eerst z'n broek uit z'n kont moest plukken want dat was natuurlijk allemaal klem gaan zitten. Jose Luis moest z'n papieren laten zien en Ellen vroeg om een fototoestel van een van ons. De agenten wilden nl. dat Jose Luis uit de bus stapte om hun zo te kunnen betalen. Maar volgens Ellen moet je juist in je auto/bus blijven zitten om zo de aandacht te trekken van bv. voetgangers en dan deinzen de agenten vaak terug. Dus Ellen en JL bleven rustig zitten. Nou bleek het te gaan om het feit dat wij op de rechterbaan hadden gezeten en dat mag niet. En JL bleek ook nog eens een document bij zich te hebben met een ietwat onduidelijke stempel. Normaal niets iets waar je je druk om hoeft te maken maar de agenten slaan hier dan een slaatje uit. En, zoals Ellen zegt, ze hebben het vooral gezien op mensen uit Mexico-stad (en de agenten uit Mexico-stad weer op de mensen uit Puebla) dus het is overal..... Nou goed, na een vurige tirade van Ellen mogen ze ons eerst naar de hotels brengen en dan gaan zij het verder regelen maar dat het geld gaat kosten is wel duidelijk, ze hebben eerder met dit bijltje gehakt. Weet je wat dat varken ook nog deed, uitgebreid poseren voor mij! Met z'n peaceteken en poses op z'n motor, mafkees! Helaas stond m'n fototoestel niet in de juiste stand dus de foto's zijn niet al te best maar misschien laat ik ze toch wel zien, hebben jullie ook eens een corrupte agent gezien! Later horen we dat ze eerst 500 peso's wilden hebben (EUR30,=) maar dat JL ze 200 peso's betaald heeft (wat wij dan weer onder elkaar betaald hebben). Belachelijk he, zoveel kabaal voor een paar centen. Nee, jij kan jezelf nog recht aankijken in de spiegel 's avonds, toch vreselijk als je zo werkt?! Maar goed, het is niet leuk maar ook dit hoort bij Mexico, we laten er onze vakantie zeker niet door verpesten. Trouwens een paar dagen geleden moesten we stoppen bij een militaire post, die heb je hier ook behoorlijk veel. Vooral op de zogenaamde smokkelroutes. Dus wij bij zo'n post en ja hoor, uitstappen! De bus werd doorzocht en soms wilden ze weten wat er in de handbagage zat. En dan heb je dus van die jongens lopen met bivakmutsen en hele grote geweren, heftig om te zien maar het valt allemaal best mee. Ik kan me nog een tocht herinneren in Egypte waar we onder militaire escorte naar Luxor werden gereden, dat was pas indrukwekkend.

De 1e groep wordt ingecheckt en 10 meter verderop zitten wij. Een prachtig hotel, groot zwembad, direct aan het strand, heerlijk om uit te puffen. De kamer is ook megagroot en netjes, leuk balkon met uitzicht op zee. We halen het hoognodige uit de koffer, bikini aan en hop naar beneden. Uitpakken komt later wel, eerst de zon en zee in! We gaan eerst nog even een clubsandwich en wijntje nuttigen in het restaurant en met volle buikjes gaan we op het strand liggen en een duikje nemen, heerlijk! Daar knapt een mens van op. Het zijn best heftige dagen geweest, het is natuurlijk vroeg opstaan, lange dagen in de bus, veel indrukken verwerken en ook het weer speelt soms een rol. In dat kleffe, hete weer voel ik me niet lekker hoor! Maar we gaan nu genieten, morgen een hele dag en misschien donderdagochtend nog tijd voor een zwemmetje, we gaan er alles uithalen wat er in zit.

Vroeg in de avond neemt Ellen ons nog mee naar de klifduikers van Acapulco, wereldberoemd zijn ze! De klifduikers van La Quebrada heten ze officieel. Deze jongens zijn aangesloten bij een associatie waar zo'n 50-60 man bij aangesloten zijn. En ze krijgen ook betaald voor dit werk. Ook krijgen ze de opbrengsten van de show toebedeeld. Iedere 2 weken wordt bekeken hoe de kaartverkoop is geweest en dat bedrag wordt dus verdeeld, heel netjes allemaal. Maar het is dan natuurlijk ook wel een risicovol vak. Er schijnt nog nooit iemand overleden te zijn maar wel hebben velen botbreuken gehad ed. Moet je nagaan, ze springen van 38 mtr. hoogte het water in, het is wel verlicht maar ja, dat water is pikzwart. Ze wachten dan ook op een inkomende golf, letten op de wind en dan springen ze, echt bizar om te zien. Er zitten ook hele jongen jongens bij, die springen wat lager maar ook zij zullen ooit helemaal boven op de rotsen staan. Daar bovenop staat ook een kapel, er wordt eerst uitvoerig gebeden voordat ze springen, zou ik ook doen :). Al met al duurt dit schouwspel een half uurtje ongeveer, heel bijzonder! De foto's zijn helaas niet gelukt maar het filmpje wel, dat zet ik zeker nog op de site. Ik heb ook nog een beetje wazige foto met de dubbelsprong, die zet ik er wel bij, krijg je toch een beetje idee.

Na deze spectaculaire show gaan we met z'n allen nog een hapje eten. Ellen kent nog een leuke tent, taco's and beer, taco's eten op z'n Mexicaans. Gewoon op plastic stoelen, niets bijzonders, maar lekker dat ze zijn. Je vreet je vingers erbij op! En dan is het weer tijd om naar het hotel te gaan, een lekkere 1e dag in Acapulco was dit. Morgen een beetje uitslapen.... Hasta lluego!