Vandaag rijden we van Oaxaca naar de zilverstad Taxco. Weer een rit van zo'n 8 uur rijden zonder stops. Darom vertrekken we vandaag ook een uur eerder. Om 6.15 uur worden we gewekt door een wake-up call want tijd om te ontbijten is er toch niet. De bakker om de hoek is al om 6 uur open dus daar kunnen we in ieder geval broodjes vinden. En na een uurtje rijden stoppen we voor een klein ontbijtje.

Onderweg komen we weer wat processies tegen. Bij het restaurant waar wij stoppen staan weer wat vrachtwagens met mensen. Ik ga een foto maken en 1 van de meisjes komt naar me toe en begint tegen me te praten. In mijn beste Spaans maken we een praatje en ik begrijp dat zij met een groep van 30-40 personen onderweg zijn, allemaal vrienden. Het is een muzikantengroep. Zij zijn 15 dagen onderweg om bij Guadelupe te komen. De meeste mensen die lang onderweg zijn stoppen gewoon met hun baan en zoeken een nieuwe als ze terugkomen want de bazen zitten hier natuurlijk niet op te wachten. Ik mag wat foto's van ze maken (altijd vragen!) en wat een prachtige ogen heeft dit meisje.

Na een lekker bammetje en een kop thee/koffie vertrekken we weer. We zullen onderweg nog 1 uitstapje maken en dat is in een cactusveld. Hier staan natuurlijk wilde cactussen maar 1 veld hebben de Mexicanen een beetje opgepimt. Bougainvilla's neergezet, witte steentjes om de planten heen, heel kitsch! Gelukkig zien we de natuur ook in z'n pure vorm. Zo'n 20 minuten laten en veel kleine, fijne stekels in onze kleren (en helaas ook mijn voetzolen) later stappen we weer in de bus. We hebben weer wat mooie foto's in de pocket! Op naar Taxco...

Om een uur of 4 in de middag komen we aan in Taxco. Taxco bestond al voor de Spaanse verovering en de indianen noemden de plaats Tlachcotecopan. In 1522 kwamen de Spanjaarden. De Azteken hadden verteld dat in Taxco veel tin en zilver te vinden was. Al na 1 jaar hadden de Spanjaarden de mijnen ontdekt en stichtten toen de stad Taxco. De mijnen die men ontginde waren klein, maar in de 18^e eeuw kwam Jose de la Borda naar Taxco om zilver te zoeken en zocht voor maanden maar vond niets. Op een goede dag vond hij een nieuwe zilverader. Het verhaal gaat dat hij in de bergen met zijn paard was. Het paard struikelde, een steen kwam los en daar zat een zilverader in. Hij zag dit als een gift van God en vond dat hij iets terug moest doen, hij was nl. zeer gelovig. Zijn motto was: God gives to Borda en Borda gives to God. Hij besloot in 1758 de kathedraal, Inglesia de Santa Prisca te bouwen waardoor hij uiteindelijk bijna failliet ging. Men beweerd dat in de kerk 23 ton bladgoud is verwerkt en dat alles nog origineel isDe gevonden zilverader van De La Borda raakte ook een keer uitgeput en daardoor werd het weer een slaapstadje. In 1932 kwam William Spradling terecht in Taxco en maakte er een ambachtsstad van. Hij richtte zich op het ontwerpen van zilveren sieraden en zo werd Taxco een heel beroemde zilverstad waar je 300 winkeltjes en werkplaatsjes kunt vinden.

De stad heeft een 18 eeuwse uitstraling. Sinds Taxco een nationaal heiligdom is, moet alles wat gebouwd wordt, deze 18-eeuwse uitstraling hebben. Kenmerkend voor Taxco zijn dan ook de witte huizen met rode daken. Je mag hier dus geen hypermoderne villa tussen zetten. Dat maakt het wel heel bijzonder. Je zal het zelf op de foto's zien, het lijkt wel een schilderij.

Omdat we hier alleen zijn om zilver te kopen en de winkels om 20-21.00 uur dichtgaan, halen we even een lange broek en vest uit de koffer, de rest doen we straks wel. Op naar de 1^e winkel! Hier hebben we net een kleine uitleg gehad over zilver, hoe te herkennen en vooral; hoe vals zilver te herkennen. Naar deze winkel gaan we ook weer terug want ze hebben hier VEEEEEEEEEEEEEEEEEEELLLLLL....... En uiteraard J komt ik niet met lege handen naar buiten. Bij de 2^e winkel liggen wat exclusievere dingen, heel mooi! Mijn oog valt op een set, een ketting met armband en een aparte armband. Na lang wikken en wegen en onder aanmoediging van Paul koop ik alles, dit is zo bijzonder, dit mag ik niet laten liggen vind hij. Word ik verwend zeg!!!!! Smak voor mijn hubbie XXX....

Langzaam lopen we richting de Zócalo, een hele klim want die ligt helemaal boven ons. Witte kevertjes die hier als taxi fungeren scheuren de straatjes in naar boven. Je hebt hier geen stoep dus je moet goed op blijven letten. Eenmaal boven aangekomen, puf puf... lopen we naar de Angel Inn om te gaan eten, hier verkopen ze een specialiteit zegt Ellen, die wij niet moge missen. En inderdaad, het is heerlijk, een soort mixedgrill, Mexican style. Had ik trouwens nou nog verteld dat we sprinkhaan hebben gegeten? Echt waar, een paar dagen geleden tijdens de lunch. Zijn ze gek op! Pak een tortilla, beetje saus en groenteprutje erop, sprinkhanen erbij en smullen maar, best lekker!

De anderen uit de groep blijken hier ook te zitten, niet allemaal bij elkaar dus wij nemen ook een tafeltje apart. We hebben al afgesproken na het eten te gaan borrelen in het café van het hotel. En daar sluiten we onze dag af, een lange dag met een geweldige buit; foto's van enorme cactussen en heel mooi zilver! Buenos noches, lekker slapen!