Om 6.30 uur gaat de wekker weer en kort daarop volgt de wake-upcall. En dat betekent, verkassen!!! Vandaag van Mexico City naar Veracruz. Een rit van 6 uur maar wel met onderbrekingen, we krijgen 2 plas/koffiepauzes en zullen in de ochtend stoppen in de plaats Puebla.

Puebla wordt ook wel Puebla de los Angeles genoemd (stadje van de engelen) en werd gesticht in 1532. Het is de 3 na grootste stad van Mexico. De stad is nieuw gebouwd door Spaanse kolonisten en dus niet gerenoveerd. De stad staat vooral bekend om zijn tegeltjes die gemaakt zijn van Talavera aardewerk. Talavera aardewerk is een mengeling van Spaans, Arbaisch, Italiaans en Chinees aardewerk. Op het moment dat we aankomen is er een marathon gaande en dat betekent dat het wel ff duurt voordat we de stad in kunnen. Als we dar uiteindelijk aankomen zien we dat de finish op de Zoccolo is. We maken een gezamenlijk rondje en Ellen brengt ons naar de Santa Domingo kerk waar de Rosariokapel in gevestigd is. De kapel is geheel gedecoreerd met bladgoud. Het blijft indrukwekkend om zo'n kerk te bezoeken, bijna altijd is er ook een mis gaande als wij er zijn, heel mooi!

Na het bezoek aan de kerk gaan we een rondje maken door de straten van Puebla. De huizen zien er geweldig uit, het is een mengeling van fel gekleurde huizen, sobere kleuren met prachtig smeedwerk en de tegelhuizen. Na het gezamenlijk rondje spreken we een tijd af en zijn daarna vrij om lekker de omgeving te gaan verkennen. We beginnen in de kunstenaarsbuurt. Daar staat een mooi beeld en zijn er kleine ateliers gevestigd waar de mooiste kunst gemaakt wordt, voornamelijk schilderijen. We kunnen gewoon fotograferen, het ziet er allemaal heel lieflijk uit. Een mevrouw maakt ons er op attent dat er snel gedanst gaat worden op het plein door jonge meisjes, ik versta 5 minuten maar als er na 15 minuten nog niets is gebeurd, stappen we weer op. We lopen door de winkelstraatjes, eten een broodje bij Italian Coffee Company en struinen nog wat rond. Op de afgesproken tijd verzamelen we ons weer om nog 4 uur te gaan rijden. Nog wat pauzes tussendoor en dan hopen we voor het licht in Veracruz aan te komen.

Als we dan ook in Veracruz aankomen zitten we weer in een geheel nieuwe omgeving. Veracruz is een havenstad en ons hotel staat tegenover het strand. Helaas hebben we geen tijd om een duikkie te nemen want we hebben een strak schema. Ook een zwembad is hier aanwezig en zou best lekker zijn want het is hier 28 graden en afkoelen doet het niet, ook 's nachts niet. We checken in, pakken weer wat spulletjes uit de koffer en gaan naar beneden. Omdat het hotel wel een eindje buiten de stad staat brengt de chauffeur ons naar de stad en gaat Ellen met ons uit eten. We komen terecht op de Zoccolo waar al wat Kerstkraampjes staan en er op een podium gedanst wordt. Ellen legt ons tussendoor in de bus veel uit over het eten en neemt samen met ons de menukaart door. Uiteindelijk besluiten Paul en ik als voorafje de empanadas te nemen en als hoofdmaaltijd, rundvlees met tortillas. De empanadas zijn eigenlijk al een hoofdgerecht op zich dus mijn rundvlees komt niet op. Wel zonde maar ik krijg het echt niet meer op, nokkienokkievol.... Na het eten gaan wij samen met Bea nog een rondje maken door de straatjes en pakken een taxi terug naar het hotel. Het was weer een lange, vermoeiende dag en we maken het niet te laat. Iedere dag worden we om 6.,30 uur gewekt, zitten rond 7.00 uur aan het ontbijt en vertrekken om 8.00 uur. Het wordt nog 1 keer vroeger en het wordt ook nog een keer later, dus daar kijken we al naar uit. Nu gaan we onze oogjes en snaveltje toe doen en lekker slapen.....